- singularis
- singŭlāris, e
[st2]1 [-] unique, seul, simple, isolé.
[st2]2 [-] personnel, particulier, propre.
[st2]3 [-] singulier, sans pareil, rare, extraordinaire, remarquable, insigne, distingué, supérieur.
[st2]4 [-] singulier (t. de gram.).
* * *singŭlāris, e [st2]1 [-] unique, seul, simple, isolé. [st2]2 [-] personnel, particulier, propre. [st2]3 [-] singulier, sans pareil, rare, extraordinaire, remarquable, insigne, distingué, supérieur. [st2]4 [-] singulier (t. de gram.).* * *Singularis, et hoc singulare, pen. prod. Plin. Seul.\Singularis, accipitur aliquando pro excellenti: et tam in malum, quam in bonum sumitur. Plin. iunior. Dequoy on ne trouve point le pareil, soit en bien ou en mal, Singulier, Exquis.\Singulari nequitia praediti. Cic. Merveilleuse et estrange.\Verbis singularibus gratias agere. Cic. Par parolles exquises et singulieres.\Sunt quaedam in te singularia, quae in nullum alium hominem neque dici, neque conuenire possint: quaedam tibi cum multis communia. Cic. Qui sont propres à toy, et ne conviennent à autre, Qui se trouvent en toy seul.
Dictionarium latinogallicum. 1552.